 er heel lief uit en gedragen zich bijna net als mensenkinderen.Daarom willen veel mensen, hoewel het niet mag, graag een orangutan baby als speelkameraadje voor hun kind. Ook veel mensen die geen kinderen kunnen krijgen denken, dat ze met een orangutan baby op te voeden, van hun problemen af zijn. De mensen betalen veel geld  voor zo'n aapje en er wordt hun meestal verteld, dat deze in dierentuinen geboren zijn. Mensen geloven dit graag, maar het klopt niet. Orangutans krijgen veel te zelden kinderen in gevangenschap, en de dierentuinen willen de kinderen dan ook heel graag houden omdat ze veel bezoekers trekken. Maar waar komen de orangutan baby's dan wel vandaan?De orangutan baby's worden rechtstreeks uit het oerwoud gehaald. En dat gaat zo: Orangutan moeders hebben altijd maar een kind,  dat ze de eerste drie jaar van zijn leven nauwelijks loslaten. Ze hebben altijd lichamelijk contact.
Dat moet ook, want ze leven zonder de gezelschap van andere orangutans en mogen elkaar in de hoge boomtoppen niet kwijt raken. Om een orangutan baby te vangen kun je moelijk in de bomen klimmen en de moeder het kind afpakken. Je moet dan tot 30 meter hoog klimmen en ze geeft het niet zomaar aan een mens. Als je het toch weet af te pakken, volgt ze je zelfs tot in de grootste steden om het weer terug te halen. Daarom is er een andere manier bedacht: : De moeders worden gewoon vanaf de grond dood geschoten. Dat werd in Indonesië met duizenden gedaan, en gebeurt nog steeds. Vaak gebeurd het, dat de jagers niet goed hun doel treffen, en schieten ze het kind per ongeluk ook dood. Of het kind valt met zijn dode moeder uit de hoge bomen en belandt zelf ook dood op de grond.  De mensen, die een orangutan baby kopen, worden snel teleur gesteld: Een orangutan is helemaal geen huisdier en zeker geen vervanger voor een mensenkind. Gevangenschap maakt hem agressief,  en hij is eigenlijk alleen maar als baby lief. Volwassene orangutans worden tot 100 kilo zwaar, moeten heel veel eten en zijn helemaal niet meer handzaam. Daarom gaat het maar een tijdje goed. Zodra de baby groter wordt, zetten de mensen het meestal ergens achter slot en grendel en proberen te vergeten dat die bestaat. Vaak worden de baby's geslagen en krijgen menseneten. Dat is helemaal niet goed voor ze. Ze zijn dan ook meer dood dan levend, als ze gevonden worden. In Indonesië zijn nu een aantal mensen begonnen om voor het voortbestaan van de orangutan te vechten. Er zijn opvangstation opgebouwd, waar de orangutans terecht kunnen, als ze half verhongerd in de verbrande bossen of bij mensen thuis gevonden worden.  Zo'n opvangstation gaan we nu bekijken. Ga je mee? 
 |
© Meike Kunkel