et als alle andere primaten hebben ook de orangutans een taal. Maar om als mens te begrijpen, waar ze het nu eigenlijk over hebben, moet je wel erg goed opletten. Ze spreken niet zoals wij mensen en zeggen met een snelle blik vaak meer dan duizend worden. Een vriendelijke benadering doen de orangutans nooit met de handpalmen naar boven - dat betekent aanval! Ze houden hun handpalmen dan altijd naar beneden en laten de handen zachtjes hangen. Vreemde Orangutans kijken elkaar nooit direct in de ogen. Dat is heel onbeleefd en als het te lang duurt, betekent het ook een aanval. Als je dus een Orangutan ontmoet, die je niet kent - ga dan niet onbeleefd staren naar hem, maar houd hem uit je ooghoeken in de gaten! Als een orangutan een blad of een bloem in de mond neemt zonder op te eten en een ander daarbij aankijkt, is het altijd een goed teken. Ze laten op deze manier zien dat ze de ander lief vinden en deze niks engs te verwachten heeft. Je moet wel erg goed opletten hoe hij kijkt als die dat doet. Af en toe doet een Orangutan dit namelijk ook zomaar, zonder dat hij er iets bijzonders mee bedoeld! Orangutans tonen interesse in een ander door naar degene uit de ooghoeken te kijken, heel snel met de hand over de hoofd te gaan en daarbij een hoog geluid te maken. De ander weet dan meteen wat degene bedoeld en kan daarop reageren, of niet ... Als twee orangutans die een erg hechte band met elkaar hebben elkaar ontmoeten, begroeten ze elkaar op een hele bijzondere manier: Ze leggen een vinger heel zachtjes onder het oog van de ander. Doordat de ander dit toelaat, toont deze zijn vertrouwen - hij zou zijn oog op deze manier ook makkelijk kwijt kunnen raken! Dit teken is het teken van de hechtste vriendschap die er bestaat, het absolute 'ik hou van je'.
Schrijf je verhaal op, het komt dan in dit boek te staan! Op de volgende pagina vindt je een opschrijfformulier voor je verhaal (Ook andere apenverhalen zijn welkom!). Lees hier het verhaal van Anouschka Neeft Lees hier het verhaal van Anna Lees hier het verhaal van Jade |